- ezkazâ
- (F.-A.)[ ﺎﻀﻗزا ]tesadüfen.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
ezkazâ
Look at other dictionaries:
ezkaza — zf., esk., Far. ez + Ar. ḳażā Kazara Ezkaza hastalandı mı bir Allahın kulu çıkıp hatırını sormaz. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
kazara — zf., Ar. ḳażāˀ + Far. rā 1) Kaza sonucu, yanlışlıkla, bilmeden, kazaen, ezkaza Kazara çarptım herifçioğluna, koyduğu şeytan minarelerinin üstüne kıçüstü düşüverdi. S. F. Abasıyanık 2) Rastgele, tesadüfen Köşkün kapısından kazara postacı geçse… … Çağatay Osmanlı Sözlük
